“10 อันดับเครื่องบินขับไล่ที่ดีที่สุดในโลก (มุมมองปี 2025)” พร้อมรายละเอียดแบบย่อและแหล่งอ้างอิง(อันดับอาจเปลี่ยนแปลงได้ตามหน่วยงานที่จัดลำดับในความสำคัญแต่ละเรื่อง) ..

best fighter jet in the world

1. Lockheed Martin F-22 Raptor (สหรัฐฯ)
   บทบาท: ครองอากาศ/โจมตีจำกัด | เข้าประจำการ: 2005
   จุดเด่น: ล่องหนขั้นสูง, ซูเปอร์ครูซ, เรดาร์ AESA AN/APG-77, ฟิวชันเซนเซอร์ระดับสูงสุดสำหรับยุค 5th gen ด้านอากาศสู่อากาศ.

2. Lockheed Martin F-35A/B/C Lightning II (สหรัฐฯ)
   บทบาท: อเนกประสงค์ “omni-role” | เข้าประจำการ: 2015–ปัจจุบัน
   จุดเด่น: ล่องหน+ฟิวชันเซนเซอร์, DAS/EO-DAS, AN/APG-81 AESA, เครือข่าย-ศูนย์กลาง; โครงการอัปเกรด Block 4 ยังเดินหน้าเพิ่มอาวุธ/เซนเซอร์. Lockheed MartinThe Aviationist

3. Chengdu J-20 “Mighty Dragon” (จีน)
   บทบาท: ครองอากาศ/สกัดกั้น-ระยะไกล | เข้าประจำการ: ~2017–ปัจจุบัน
   จุดเด่น: ล่องหน, AESA, ขีปนาวุธ PL-15 ระยะไกล; ขนาดกองกำลังและสมรรถนะพัฒนาต่อเนื่องตามการประเมินของ Janes/รายงานเปิดเผย. Default

4. Sukhoi Su-57 “Felon” (รัสเซีย)
   บทบาท: อเนกประสงค์ยุคที่ 5 | เข้าประจำการ: ผลิตต่อเนื่องจำนวนจำกัด
   จุดเด่น: ความคล่องตัวสูง+เวกเตอร์แรงขับ, เซนเซอร์หลายแบนด์, บรรทุกอาวุธภายใน; ผู้ผลิตยืนยันการส่งมอบล็อตใหม่ในปี 2024–25. uacrussia.rurostec.ru

5. Dassault Rafale F4 (ฝรั่งเศส)
   บทบาท: “omni-role” สมดุลอากาศ-พื้น | สถานะ: มาตรฐาน F4.1 เข้าประจำการแล้ว
   จุดเด่น: การเชื่อมต่อ/ฟิวชันข้อมูลดีขึ้น, HMD Thales Scorpion, อาวุธ MICA-NG/AASM, การป้องกันตนเอง SPECTRA รุ่นปรับปรุง. Dassault AviationAviation International NewsThales Group

6. Eurofighter Typhoon (ECRS Mk 1/Mk 2) (ยุโรป)
   บทบาท: ครองอากาศ-มัลติโรล | สถานะ: อัปเกรดเรดาร์ Captor-E เริ่มใช้งาน/ทดสอบ
   จุดเด่น: AESA บนฐานหมุน “กวาดมุมกว้าง” (wide field-of-regard) ช่วยสแกนพร้อมทำ EW; โครงการ Mk 2 ของสหราชอาณาจักรกำลังบูรณาการ. AirbusThe War ZoneEurofighter Typhoon

7. Boeing F-15EX “Eagle II” (สหรัฐฯ)
   บทบาท: ครองอากาศ/บรรทุกอาวุธหนัก | สถานะ: ส่งมอบและเข้าประจำการเพิ่ม
   จุดเด่น: เรดาร์ AESA AN/APG-82(V)1, ระบบสงครามอิเล็กทรอนิกส์ EPAWSS, เพย์โหลดมาก/พิสัยไกล เหมาะยิงอาวุธ BVR จำนวนนับมาก. MediaRoom

8. Boeing F/A-18E/F Super Hornet Block III (สหรัฐฯ)
   บทบาท: เรือบรรทุกเครื่องบิน/มัลติโรล | สถานะ: Block III ผลิตใหม่+ปรับปรุงฝูงบิน
   จุดเด่น: โครงสร้างยืดอายุ, ห้องนักบิน 10×19 นิ้ว, ลิงก์-ข้อมูล/คอมพิวต์ DTP-N, การเซนเซอร์แบบเครือข่าย, เตรียมรองรับ IRST21. WikipediaThe Aviationist

9. Saab JAS 39E “Gripen E” (สวีเดน/บราซิล)
   บทบาท: มัลติโรลน้ำหนักเบา/คุ้มค่า | สถานะ: ส่งมอบให้สวีเดน-บราซิล, เข้าฝึก-ปฏิบัติการ
   จุดเด่น: เรดาร์ AESA Raven ES-05 (หน้ากากหมุน ให้ FoR กว้างกว่า ±100°), IRST Skyward-G, สงครามอิเล็กทรอนิกส์สมัยใหม่, ค่าดำเนินงานต่ำ. Start+1leonardo.us

10. Lockheed Martin F-16V Block 70/72 (สหรัฐฯ)
    บทบาท: มัลติโรล “Gen 4.5” | สถานะ: สายการผลิตใหม่/ส่งออกกว้าง
    จุดเด่น: เรดาร์ AESA APG-83, จอใหญ่ “Center Display Unit”, โครงสร้างอายุยืน, อัพเกรดยุทธวิธีสอดคล้องยุคเครือข่าย-ศูนย์กลาง. MediaRoom

หมายเหตุวิธีจัดอันดับ (ย่อ): พิจารณาความสมบูรณ์การปฏิบัติการ (operational maturity), ความล่องหน/เซนเซอร์/ฟิวชันข้อมูล, ความสามารถอากาศสู่อากาศระยะไกล (BVR) และศักยภาพอัปเกรดในทศวรรษหน้า โดยหลีกเลี่ยงแบบที่ยังไม่เข้าประจำการเต็มรูปแบบ.

เจาะลึกความมหัศจรรย์ทางวิศวกรรมของ B-2 Spirit หนึ่งในเครื่องบินทิ้งระเบิดที่มีความฉลาดและร้ายกาจที่สุดในโลก

เครื่องบิน F-22 Raptor เป็นเครื่องบินขับไล่ล่องหน (Stealth Fighter) รุ่นที่ 5 ของกองทัพอากาศสหรัฐฯ (USAF) ที่พัฒนาโดย Lockheed Martin ร่วมกับ Boeing จุดเด่นคือเป็นเครื่องบินที่รวมความสามารถทั้งด้าน ความเร็ว, การล่องหน, ความคล่องตัวสูง และระบบอาวุธล้ำสมัย

---

รายละเอียดสำคัญของ F-22 Raptor

🔹 ข้อมูลทั่วไป

• ประเภท: เครื่องบินขับไล่ครองอากาศ (Air Superiority Fighter) + โจมตีภาคพื้น (Multirole)

• ผู้ผลิต: Lockheed Martin (หลัก), Boeing, Pratt & Whitney (เครื่องยนต์)

• เข้าประจำการ: ปี ค.ศ. 2005

• จำนวนสร้างทั้งหมด: ประมาณ 195 ลำ (รวมเครื่องต้นแบบ)

• ราคา: ประมาณ 150 ล้านดอลลาร์สหรัฐ/ลำ (ไม่รวมค่า R&D)

---

🔹 ข้อมูลทางเทคนิค

• ความยาว: 18.92 เมตร

• ความกว้างปีก: 13.56 เมตร

• ความสูง: 5.08 เมตร

• น้ำหนักบินขึ้นสูงสุด (MTOW): ~38,000 กิโลกรัม

---

Geran-2 โดรนพลีชีพของรัสเซีย บินได้ไกล1,000–2,000 กม. บรรทุกหัวรบน้ำหนัก 30–50 กก.

🔹 เครื่องยนต์

• Pratt & Whitney F119-PW-100 จำนวน 2 เครื่อง

• มี Thrust Vectoring (หันทิศทางแรงขับ) ช่วยให้เคลื่อนที่ได้คล่องตัวสูงมาก

• แรงขับรวม: 70,000 ปอนด์ (31,750 กิโลกรัมแรง)

• Supercruise: สามารถบินเร็วเหนือเสียงได้ต่อเนื่อง โดยไม่ต้องใช้ Afterburner

---

🔹 สมรรถนะ

• ความเร็วสูงสุด: Mach 2.25 (~2,410 กม./ชม.)

• เพดานบิน: >20,000 เมตร

• รัศมีปฏิบัติการ: ~850 กม. ต่อภารกิจ (Combat radius)

• พิสัยบินไกลสุด: ~2,960 กม.

---

🔹 ระบบเรดาร์และอิเล็กทรอนิกส์

• เรดาร์ AN/APG-77 AESA (Active Electronically Scanned Array)

• ระบบ Stealth ลดการสะท้อนเรดาร์

• มี Sensor Fusion รวมข้อมูลจากเรดาร์, IR, และระบบสงครามอิเล็กทรอนิกส์

---

🔹 อาวุธ

📍 ติดตั้งภายใน (เพื่อคงความล่องหน):

• ปืนกล M61A2 Vulcan 20 มม. (450 นัด)

• อาวุธอากาศสู่อากาศ: AIM-120 AMRAAM, AIM-9 Sidewinder

• อาวุธโจมตีภาคพื้น: JDAM, Small Diameter Bomb

📍 ติดตั้งภายนอก (เมื่อไม่เน้นล่องหน):

• ขีปนาวุธ, ระเบิดนำวิถี, ถังเชื้อเพลิงเสริม

---

🔹 จุดเด่น

1. ล่องหน – ยากต่อการตรวจจับด้วยเรดาร์ศัตรู

2. Supercruise – บินเร็วเหนือเสียงได้ยาวนานโดยไม่ใช้เชื้อเพลิงสิ้นเปลืองมาก

3. คล่องตัวสูง – ด้วย Thrust Vectoring และการออกแบบแอโรไดนามิก

4. ระบบ Avionics ล้ำสมัย – รวมข้อมูลจากหลายเซ็นเซอร์ให้นักบินตัดสินใจได้เร็ว

---

🔹 ข้อจำกัด

• ราคาแพงมาก ทำให้การผลิตหยุดในปี 2012

• สหรัฐฯ ไม่อนุญาตให้ส่งออก (แตกต่างจาก F-35 ที่ขายพันธมิตรได้)

• เทคโนโลยีบางอย่างเริ่มถูกท้าทายจาก F-35, Su-57 (รัสเซีย), J-20 (จีน)

‘โดรนพิฆาตShahed’จากอิหร่าน – อาวุธเด็ดของรัสเซียในสงครามยูเครน

โดรนพลีชีพของรัสเซีย บินได้ไกล1,000–2,000 กม. บรรทุกหัวรบน้ำหนัก 30–50 กก.

รุ่นหลักที่รัสเซียใช้งานGeran-2 (Shahed-136 ของอิหร่าน)

.

Geran-2 (Shahed-136 เวอร์ชันรัสเซีย)

โครงสร้างและระบบหลัก

• ระบบนำวิถี (Navigation)

  • ใช้ GLONASS (ดาวเทียมนำทางของรัสเซีย) ผสมกับ GPS/INS เพื่อความแม่นยำ

  • INS (Inertial Navigation System) ทำงานเมื่อ GPS ถูกรบกวนด้วย ระบบต้านสงครามอิเล็กทรอนิกส์ (anti-jamming)

  • เวอร์ชันใหม่ติด กล้องอินฟราเรด + คอมพิวเตอร์วิชั่น เพื่อบินกลางคืนและเลือกเป้าหมายท้ายภารกิจ

• ระบบขับเคลื่อน

  • เครื่องยนต์ลูกสูบ MD550 หรือเทียบเท่า (2 สูบ, 50–55 แรงม้า) ใช้น้ำมันเบนซิน (AVGAS)

  • ใบพัดแบบ push-prop ติดท้าย

• ระบบควบคุม

  • ปกติเป็น autopilot ใช้เส้นทางที่ตั้งค่าไว้ (waypoints)

  • รุ่นอัปเกรดสามารถรับคำสั่งปรับทิศทางผ่านลิงก์ดาวเทียม (บางรายงานอ้างว่ามีการใช้ Starlink หรือเทียบเท่า)

• ระบบสื่อสาร

  • ลิงก์วิทยุคลื่น UHF/VHF หรือดาวเทียม ใช้สำหรับอัปเดตเป้าหมายในขั้นตอนสุดท้าย

• ระบบบรรทุกอาวุธ

  • หัวรบแรงสูง (HE) 30–50 กก., มีทั้งแบบระเบิดกระจาย (fragmentation) และเทอร์โมบาริก

• เป็นโดรนที่พัฒนามาจาก Shahed‑136 ของอิหร่าน แต่รัสเซียผลิตเองในชื่อ Geran‑2 โดยมีการปรับใช้เทคโนโลยีภายในแบบ GLONASS และควบคุมผลิตภัณฑ์เอง PBS+15Wikipedia+15The Washington Post+15

• ตัวโดรนมีความยาว ~3.5 m และปีกกว้าง ~2.5 m

• ความเร็วบินประมาณ 185 กม./ชม. พิสัยสูงสุดประมาณ 1,000–2,000 กม. (ต่างยอมรับกันว่าไกลสุด 2,000 กม.) Wikipediavietnam.vnVoice of America

• บรรทุก หัวรบน้ำหนัก 30–50 กก., บางเวอร์ชันเตรียมติดตั้งเทอร์โมบาริกเพื่อทำลายที่มั่น

• มีระบบกล้องอินฟราเรด และระบบควบคุมภาพอัลกอริธึม ใช้ในภารกิจกลางคืนและแม่นยำขึ้น

ZALA Lancet (Item 51/52/53)

• ผลิตโดยบริษัท ZALA Aero (ภายใต้ Kalashnikov) ตั้งแต่ปี 2019

• มีพิสัยบิน ~40 กม., บรรทุกหัวรบ 3–5 กก., ความเร็วบินจาก 110 กม./ชม. และดิ่งลงถึง 300 กม./ชม.

• แบ่งเป็นรุ่น Lancet‑1, Lancet‑3, Product‑53 (หรือ Izdeliye‑53) ซึ่งมีการพัฒนาความสามารถอัตโนมัติ และส่งเป็นกลุ่ม (swarm) ได้

• ใช้ระบบนำวิถีภาพ (TV-guidance) ซึ่งผู้ควบคุมสามารถเลือกเป้าหมายช่วงท้ายภารกิจได้

• เคยใช้โจมตีรถถัง T‑84 และอุปกรณ์ป้องกันทางอากาศ Stormer HVM

---

จุดแข็งและกลยุทธ์การใช้งาน

• ต้นทุนต่ำ: Geran‑2 มีราคาผลิตในรัสเซียประมาณ $20,000–35,000 เหรียญ/หน่วย ส่วน Shahed‑136 ดั้งเดิมอยู่ที่ $193,000/หน่วย แต่ต้นทุนจริงอาจต่ำกว่า

• ใช้เพื่อปฏิบัติการขนาดใหญ่: โดรนถูกส่งเข้าทำลายโครงสร้างพื้นฐาน, จุดยุทธศาสตร์ และสร้างผลทางจิตวิทยาให้ศัตรู

• ผลิตจำนวนมาก: โรงงานในเมือง Yelabuga รัสเซียประกาศสามารถผลิต Geran‑2 จำนวนหลายหมื่นตัว และแม้จะใช้แรงงานเยาวชน

• ปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง: เพิ่มความสามารถในการบินกลางคืน, ใช้เซ็นเซอร์อินฟราเรด, ติดดาวเทียม Starlink เพื่อควบคุมระยะไกลขึ้น และอื่น ๆ

---

บทบาทในสนามรบ

• Lancet ถูกใช้แพร่หลายโดยกองกำลังรัสเซียเพื่อโจมตีรถถัง, ปืนครก, และอุปกรณ์ทหารของยูเครนโดยตรง

• Geran‑2 ถูกใช้ในปฏิบัติการกลางคืนและโจมตีโครงสร้างพลเรือน เช่น โครงข่ายพลังงาน น้ำ และอาคารยุทธศาสตร์ในเคียฟ WikipediaISPI

---

.

. .

เปรียบเทียบสรุป

เบื้องต้นมีรายงานชัดเจนว่า กระทรวงกลาโหมกัมพูชา กำลังพิจารณาซื้อโดรนจากจีนซึ่งเป็นโดรนลาดตระเวนระยะไกล (long‑endurance surveillance UAV) โดยระบุรุ่นเบื้องต้นดังนี้..

---

△CW‑40D สามารถบังคับได้ไกลกว่าร้อยก.ม.

📌 ยี่ห้อ/รุ่นที่กัมพูชากำลังพิจารณา

• CW‑15 และ CW‑40 — โดรนสอดแนมระยะไกล ที่ผลิตโดย China National … (ชื่อบริษัทเต็มยังไม่เปิดเผยชัดเจนในสื่อ)
  รายงานระบุว่ากำลังอยู่ในขั้นตอน ศึกษาและพิจารณาการจัดหา โดยเน้นด้านการลาดตระเวนบินระยะไกลเพื่อเสริมความมั่นคงของประเทศในปี 2024–25 khmertimeskh.com+1en.wikipedia.org+1

---

🔍 รายละเอียดที่ทราบ

• ยังไม่มีรายงานยืนยันว่ากัมพูชาได้สั่งซื้อหรือได้รับมอบโดรนทั้งสองรุ่นแล้ว — ขณะนี้เป็นแค่ การพิจารณาในขั้นต้น เท่านั้น

• ยังไม่มีข้อมูลทางการว่ารุ่น CW-15 หรือ CW-40 ถูกนำเสนอผ่านข้อตกลงรัฐบาลต่อรัฐบาล (G2G) หรือผ่านรัฐวิสาหกิจด้านอาวุธของจีน เช่น CASC หรือ AVIC

• จึงยังไม่รู้ชัดว่า CW-15/40 มีความสามารถครบวงจร เช่น ระบบติดตั้งกล้องความร้อน, ใช้ SatCom, payload สูง, และสามารถบรรทุกอาวุธ (strike-capable) หรือไม่ ?— แต่ดูเหมือนจะเน้นไปที่ โดรนลาดตระเวนไม่ติดอาวุธ (surveillance only)

---

✅ สรุป

มารู้จักกับ BM-21 จรวดวินเทจ40ลำกล้องของกัมพูชา

**  

PHL-03 จรวดหลายลำกล้องขนาดใหญ่ของจีน มีพิสัยยิงไกลอานุภาพรุนแรง และกัมพูชากำลังจะใช้ยิงเข้ามาในไทย

.

มารู้จักกับ BM-21 จรวด40ลำกล้องของกัมพูชา

ขีปนาวุธ PHL-03 (หรือบางครั้งเรียกว่า AR2 MLRS) เป็นระบบจรวดหลายลำกล้อง (Multiple Launch Rocket System – MLRS) ขนาดใหญ่ของจีนที่มีพิสัยไกลและอานุภาพรุนแรงมาก ใช้สำหรับการยิงถล่มเป้าหมายพื้นที่ขนาดใหญ่ เช่น กองกำลังหรือยุทโธปกรณ์ศัตรูในแนวรบ โดยพัฒนาจากระบบ BM-30 Smerch ของรัสเซีย..

---

🔹 ข้อมูลสำคัญของ PHL-03

มารู้จักกับ BM-21 จรวดวินเทจ40ลำกล้องของกัมพูชา

BM-21 ของกัมพูชา เป็นระบบจรวดหลายลำกล้อง (Multiple Launch Rocket System: MLRS) ที่ถูกจัดหาเข้าประจำการในกองทัพของกัมพูชา โดยมีรายละเอียดเบื้องต้นดังนี้..

---

📌 ชื่อเต็ม

BM-21 “Grad” (รัสเซีย: БМ-21 “Град”)
เป็นระบบจรวดหลายลำกล้องจากยุคสหภาพโซเวียต

---

🔧 ข้อมูลทางเทคนิคหลัก

บริบทการใช้งาน BM‑21 ในกัมพูชา

• กัมพูชาใช้ BM‑21 ในการซ้อมยิงครั้งแรกเมื่อปี 2010 ที่จังหวัด Kampong Chhnang โดยยิงได้ถึงระยะ 40 กม. โดยไม่มีอุบัติเหตุใด ๆ และถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของการฝึกเตรียมกำลังเพื่อป้องกันประเทศ

• ต่อมาในปี 2013 ฝึกยิงขนาดใหญ่ใน Kampong Speu โดยใช้ BM‑21 หลายสิบคัน ยิงมากถึง 600 ลูก และได้ผลลัพธ์แม่นยำทุกครั้งตามเป้า

• ข้อมูลล่าสุดจากปี 2025 ระบุว่ากัมพูชามี BM‑21 ประมาณ 8 ระบบในประจำการ ภายในอาวุธของกองทัพกัมพูชา ซึ่งรวมถึง MLRS อื่น ๆ เช่น RM‑70 และระบบจีน PHL‑03

---

📊 สรุปข้อมูลสำคัญ

———

ด่วน!เขมรยิงจรวดBM21 ใส่ปั๊มน้ำมัน บ้านผือ อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ เด็กนักเรียนและประชาชนตาย+เจ็บอื้อ

ด่วน!เขมรยิงจรวดBM21 ตกใส่ปั๊มน้ำมัน บ้านผือ อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ เด็กนักเรียนและประชาชน ตาย+เจ็บอื้อ

วันนี้ (24 ก.ค. 68) กรณีเกิดการปะทะตามแนวชายแดนไทย-กัมพูชา โดยฝ่ายกัมพูชาเปิดฉากยิงใส่ก่อน ไทยจึงตอบโต้ เมื่อช่วงสายที่ผ่านมา กระทั่งลาม 6 จุด ใน จ.สุรินทร์ จ.ศรีสะเกษ และ จ.อุบลราชธานี กระทั่งทหารกัมพูชายิงจรวด BM-21 ตกใส่ร้านสะดวกซื้อ ภายในปั๊มน้ำมัน บ้านผือ อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ ส่งผลให้นักเรียนและประชาชนในที่เกิดเหตุบาดเจ็บหลายคน โดยมีรายงานว่ามีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 2 คน ที่จุดเกิดเหตุ เป็นนักเรียนกับประชาชน อย่างไรก็ตาม ในเวลา 11.55 น. ในเขตพื้นที่ อ.กันทรลักษ์ เสียงปืนเงียบสงบลง และอยู่ระหว่างเขาดำเนอนการระงบเหตุ และช่วยเหลือ ขณะที่ประชาชนในพื้นที่ อ.กันทรลักษ์ ต่างเตรียมความพร้อมเร่งอพยพ   ทั้งนี้เมื่อเวลา 12.10 น. พบว่าประชาชนในพื้นที่ อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ ต่างพากันนำรถมาจอดเข้าคิวเพื่ออพยพไปยังพื้นที่ปลอดภัย หลังฝ่ายกัมพูชายิงจรวดใส่ปั๊มน้ำมันก่อนหน้านี้. cr: https://www.pohchae.com/2025/07/24/bm21/ .

ประวัติ ฮุนเซน จอมราชันย์แห่งกัมพูชา ย่อๆ ep.1

ช่องแคบฮอร์มุซ (Strait of Hormuz)ตั้งอยู่ที่ไหน? มีความสำคัญอย่างไร?

ระเบิด GBU-57A/B Massive Ordnance Penetrator (MOP) เป็นอาวุธเจาะบังเกอร์ที่มีความแม่นยำสูง พัฒนาโดยบริษัท Boeing สำหรับกองทัพอากาศสหรัฐฯ (USAF) เพื่อทำลายเป้าหมายที่ฝังลึกและเสริมความแข็งแกร่ง เช่น บังเกอร์ใต้ดินหรือสิ่งอำนวยความสะดวกที่เก็บอาวุธที่มีอานุภาพทำลายล้างสูง (WMD) นี่คือรายละเอียดสำคัญ..

ข้อมูลทั่วไป

• น้ำหนัก: ประมาณ 30,000 ปอนด์ (13,600 กิโลกรัม)
• ขนาด: ยาว 20.5 ฟุต (6.2 เมตร), เส้นผ่านศูนย์กลาง 31.5 นิ้ว (0.8 เมตร)
• ประเภท: ระเบิดเจาะลึกแบบนำวิถีด้วย GPS/INS (ไม่ต้องติดตั้งชุด JDAM เพิ่มเติม)
• ตัวระเบิด: BLU-127 series, บรรจุวัตถุระเบิด 5,342 ปอนด์ (2,423 กิโลกรัม) ประกอบด้วย AFX-757 (4,590 ปอนด์) และ PBXN-114 (752 ปอนด์) ซึ่งเหมาะสำหรับการระเบิดในพื้นที่จำกัด
• โครงสร้าง: ตัวระเบิดทำจากเหล็กกล้า Eglin ความหนาแน่นสูง ทนต่อแรงกระแทกจากการเจาะลึก

ความสามารถ

• การเจาะลึก:
  • สามารถเจาะคอนกรีตเสริมเหล็กได้ถึง 60 ฟุต (18 เมตร) ที่ความแข็ง 5,000 psi หรือ 8 ฟุต (2.4 เมตร) ที่ 10,000 psi
  • เจาะพื้นดินทั่วไปได้ถึง 200 ฟุต (60 เมตร)
  • การโจมตีหลายครั้งในจุดเดียวกันสามารถเพิ่มความลึกได้
• ระบบนำวิถี: ใช้ GPS/INS ทำให้โจมตีได้แม่นยำภายในระยะไม่กี่เมตร
• ฟิวส์: Large Penetrator Smart Fuze (LPSF) ปรับเวลาระเบิดตามความลึกและลักษณะโครงสร้างใต้ดิน
• ครีบควบคุม: ใช้ grid fins (ครีบตาข่าย) เพื่อความเสถียรและการควบคุมในความเร็วสูง ครีบนี้พับเก็บได้เพื่อประหยัดพื้นที่ในช่องเก็บอาวุธ

แพลตฟอร์ม

• เครื่องบินที่ใช้: ปัจจุบันมีเพียงเครื่องบินทิ้งระเบิดล่องหน B-2 Spirit ที่สามารถบรรทุกได้ (เครื่องละ 2 ลูก) เนื่องจากน้ำหนักและขนาดของระเบิด
• อนาคต: วางแผนให้ใช้งานกับ B-21 Raider
• การทดสอบ: ทดสอบครั้งแรกในปี 2007 ที่ White Sands Missile Range และทดสอบจาก B-52 และ B-2 ในปี 2008-2017

การใช้งาน

• ครั้งแรกในสนามรบ: 22 มิถุนายน 2025 ในการโจมตีโรงงานนิวเคลียร์ของอิหร่านที่ Fordow (12 ลูก) และ Natanz (2 ลูก) โดย B-2 Spirit จำนวน 7 ลำ
• เป้าหมายหลัก: ออกแบบมาเพื่อทำลายสิ่งอำนวยความสะดวกใต้ดินที่แข็งแกร่ง เช่น โรงงานนิวเคลียร์ Fordow ซึ่งฝังลึก 260-300 ฟุตใต้ภูเขา

การผลิต

• จำนวน: ผลิตอย่างน้อย 20 ลูก (ข้อมูลถึงปี 2015) และมีการสั่งผลิตเพิ่มในปี 2019
• ราคา: ประมาณ 20 ล้านดอลลาร์ต่อลูก(ลูกละ650ล้านบาท)
• ผู้รับเหมา: Boeing, Northrop Grumman (ปรับปรุง B-2 เพื่อรองรับ MOP)

ข้อจำกัด

• ต้องใช้ B-2 ซึ่งมีจำนวนจำกัด (19 ลำที่ปฏิบัติการได้) และต้องบินในสภาวะที่มีการป้องกันทางอากาศต่ำ
• การเจาะลึกอาจไม่เพียงพอสำหรับเป้าหมายที่ลึกมาก เช่น Fordow หากไม่มีการโจมตีซ้ำในจุดเดียวกัน
• ค่าใช้จ่ายสูงและเหมาะสำหรับเป้าหมายที่มีมูลค่าสูงเท่านั้น

ความสำคัญ

GBU-57 เป็นระเบิดที่ไม่ใช่นิวเคลียร์ที่ทรงพลังที่สุดในคลังแสงสหรัฐฯ ฉายา “Father of All Bombs” แซงหน้า GBU-43/B MOAB (“Mother of All Bombs”) ด้วยความสามารถเจาะลึกและพลังทำลายที่เหนือกว่า การใช้งานในอิหร่านแสดงให้เห็นถึงศักยภาพในการทำลายโครงสร้างใต้ดินที่แข็งแกร่ง แต่ผลกระทบระยะยาวต่อโครงการนิวเคลียร์ของอิหร่านยังไม่ชัดเจน

B-2 Spirit เครื่องบินทิ้งระเบิดของอเมริกาลำละ6หมื่นล้าน มีความฉลาดและร้ายกาจที่สุดในโลก

cr: https://www.pohchae.com/2025/06/22/b2-usa/

บี-2 สปีริท มาจากชื่อเต็มในภาษาอังกฤษว่า Northrop Grumman B-2 Spirit (นอร์ทธรอป กรัมแมน บี-2 สปีริท) ผลิต โดยบริษัท นอร์ทธรอป กรัมแมน (Northrop Grumman) เป็นอากาศยานทิ้งระเบิดหนัก บินครั้งแรกเมื่อ ปี ค.ศ.1988 โดยใช้เทคโนโลยีชั้นสูงในการบินโดยไม่ให้ฝั่งศัตรูจับได้ และนอกจากนี้ยังเป็นอากาศยานที่มีราคาสูงที่สุดในโลกตั้งแต่มีการผลิตขึ้นมา และมีการผลิตมาเพื่อใช้ในกองทัพ เพียงแค่ 21 ลำเท่านั้น เนื่องจาก ราคาอันสูงของมัน และปัญหาเศรษฐกิจที่ไม่เอื้ออำนวยต่อการสร้าง เมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2008 เครื่อง B-2 หมายเลข AV-12 ได้ประสบอุบัติเหตุตก ที่เกาะกวม แต่โชคดีนักบินทั้ง 2 นายดีดตัวออกมาทัน กองทัพอากาศมีแผนที่จะใช้เครื่องบิน B-2 Spirit ในการดำเนินการปฎิบัติภารกิจจนถึงปี 2032 และแทนด้วยเครื่องบิน B-21 Raider เป็นเครื่องบินที่ได้รับการยกย่องว่า เป็น “เครื่องบินทิ้งระเบิดที่ใช้เทคโนโลยีชั้นสูง (Advanced Technology Bomber)” เป็นเครื่องบินที่สามารถใช้อาวุธนิวเคลียร์ และอาวุธธรรมดาได้ และสามารถ ทิ้งระเบิดได้ครั้งนึงถึง 80 ลูก (ระเบิดลูกนึงขนาด 500 ปอนด์=230 ก.ก.) โดยใช้ระบบ จีพีเอส เป็นตัวช่วยในการทิ้งระเบิด ให้แม่นยำยิ่งขึ้น การออกแบบยาน ลำตัวแปลกประหลาด เพื่อให้เรดาร์ของฝ่ายข้าศึกไม่สามารถตรวจจับได้ และก็ได้ผลจริงๆ เครื่องบินล่องหนเหล่านี้สามารถบินผ่านการป้องกันของศัตรูในเวลากลางคืนได้โดย ฝ่ายศัตรูมองไม่เห็น ราวกับเครื่องบินปีศาจ ถึงแม้ว่าลำตัวยานจะดูแล้วไม่น่านั่งสบายแต่นักบินก็สามารถขับได้ง่ายเนื่องจาก สิ่งนี้เพียงอย่างเดียว คือ เทคโนโลยี ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของยานลำนี้..

ขุมพลังทำลายล้างในระยะลึก

B-2 Spirit มีช่องเก็บระเบิดภายใน 2 ช่องหลัก รองรับน้ำหนักรวมได้ถึง 18,000 กิโลกรัม โดยสามารถติดตั้งอาวุธได้หลากหลาย เช่น GBU-38 (ระเบิดนำวิถีขนาดเล็ก), GBU-31 (ระเบิดนำวิถีขนาดกลาง), AGM-154, AGM-158 (จรวดนำวิถีระยะไกล) และระเบิดนิวเคลียร์ GBU-57A/B MOP (Massive Ordnance Penetrator) ซึ่งมีศักยภาพทะลวงเป้าหมายใต้ดินได้ลึกถึง 60–90 เมตร Time Stamp 0:00 B-2 Spirit เครื่องบินทิ้งระเบิดล่องหนเจ๋งที่สุดในโลก 0:26 B-2 สร้างมาทำไม? 2:40 B-2 ล่องหนได้อย่างไร? 6:30 B-2 ล้ำยุคแค่ไหน? 8:54 B-2 ร้ายกาจแค่ไหน?  △ภาพในห้องนักบิน

เครื่องบินStealthล่องหนของอเมริกา อาจหมดพิษสง ด้วยควอนตัมเรดาร์ของจีน

• ลูกเรือ: 2 คน
• ความยาว: 69 ฟุต (21.0 เมตร)
• ระยะระหว่างปลายปีกสองข้าง: 172 ฟุต (52.4 เมตร)
• ความสูง: 17 ฟุต (5.18 เมตร)
• พื้นที่ปีก: 5,140 ฟุต² (478 ตร.ม.)
• น้ำหนัก: £ 158,000 (71.7 ตัน หรือ 71,700 กิโลกรัม)
• น้ำหนักบรรทุกสูงสุดขณะอยู่บนอากาศ: £ 336,500 (152.2 ตัน หรือ 152,200 กิโลกรัม)
• นำหนักบรรทุกสูงสุดขณะอยู่บนพื้น: £ 376,000 (170.6 ตัน หรือ 170,600 กิโลกรัม)
• เครื่องยนต์  : General Electric F118-GE-100 turbofans non-afterburning
  • ให้แรงขับ 17300 ปอนด์ (77 กิโลนิวตัน) ต่อเครื่อง
  • จำนวน 4 เครื่อง
• ความจุถังน้ำมัน: £ 167,000 (75.75 ตัน หรือ 75,750 กิโลกรัม)

• ความเร็วสูงสุด: 630 ไมล์/ชม. ( 1010 กม. /ชม.) ที่ระดับความสูง 40,000 ฟุต (12,000 เมตร)
• ความเร็วปกติ: 560 ไมล์/ชม. (900 กม. /ชม.) ที่ระดับความสูง 40,000 ฟุต (12,000 เมตร)
• พิสัยบิน: 11,000 กิโลเมตร
• เพดานบินใช้งาน : 50,000 ฟุต (15,200 เมตร)
• แรงขับ / น้ำหนัก: 0.205

• มีห้องเก็บอาวุธในตัวเครื่อง 2 ช่องสำหรับบรรทุกอาวุธ สามารถบรรทุกน้ำหนักสูงสุดที่ประมาณ 50,000 ปอนด์ (23,000 กิโลกรัม)
  • ระเบิดน้ำหนัก 500 ปอนด์ (230 กิโลกรัม) จำนวน 80 ลูก (เอ็มเค-82, จีบียู-38)
  • ระเบิดน้ำหนัก 750 ปอนด์ (340 กิโลกรัม) จำนวน 36 ลูก (ระเบิดประเภท CBU)
  • ระเบิดน้ำหนัก 2000 ปอนด์ (910 กิโลกรัม) จำนวน 16 ลูก (เอ็มเค-84, จีบียู-31)
  • ระเบิดนิวเคลียร์ บี61 หรือ บี83 จำนวน 16 ลูก
  • ระเบิดร่อนระยะไกล (เอจีเอ็ม-154 และ เอจีเอ็ม-158)
  • ระเบิดบังเกอร์บัสเตอร์ จีบียู-57เอ/บี น้ำหนัก 27,125 ปอนด์ (12,304 กิโลกรัม) จำนวน 2 ลูก

cr: https://www.pohchae.com/2025/06/22/b2-usa/

F-35 ดีแค่ไหน?ทำไมใครๆก็อยากได้?